آیا بدون دارو هم می توان اندام زیبا ساخت؟

آیا بدون دارو هم می توان اندام زیبا ساخت؟

وقتی صحبت از بدنسازی، باشگاه ورزشی و حتی لاغری می­شود اکثر مردم به زبان عامیانه به فکر قرص و آمپول و پودر و دارو و دمنوش و چربی سوز می­افتند. این نگرش متاسفانه به دلیل حقایق غیر قابل انکار موجود در سطح باشگاه های کشور به وجود آمده است که به دلیل عدم نظارت کافی، وجود شیادان و دلال­های فراوان، همچنین عدم وجود تخصص و تعهد لازم در بعضی از مربی ها و کارشناسان تغذیه ایجاد شده است. کار به جایی رسیده است که بسیاری از افراد امکان پیشرفت و دست یابی به اندام ایده آل را بدون مصرف انواع داروها یک رویای ناممکن می­پندارند. خوشبختانه این موضوع هیچ ارتباطی با ذات رشته بدنسازی و به خصوص در بخش غیر حرفه ای و با هدف تناسب اندام و فیتنس ندارد. البته بعضی ها هم از آن طرف بام می­افتند و مکمل­های سلامت محور از جمله ویتامین­ها و پروتئین­ها را نیز از داروهای دوپینگی به حساب می­آورند که این نیز  خلاف واقعیت می­باشد. البته این حرف به معنای آزادی کامل مصرف مکمل­ها نمی­باشد.

مهم ترین عواملی که در دست یابی به اندام ایده آل نقش دارند (حتی از نظر بدنسازان و فیتنس کاران حرفه­ای) سه عامل مهم تغذیه، تمرین و ریکاوری مناسب می­باشد. اگر به دنبال شرکت در یک مسابقه سطح بالای پرورش اندام نمی­باشید و برای کسب تناسب اندام ایده آل، داشتن بدنی قدرتمند و حفظ سلامت خود به تمرینات ورزشی می­پردازید به جرات می­توان گفت نه تنها  به مصرف دارو و احتمالا مکمل های ورزشی نیازی ندارید بلکه استفاده از آنها یک کار بی فایده و اتلاف هزینه و سلامتی خواهد بود.

برخی از افراد نیز به دلیل عدم آگاهی تصور می­کنند مصرف داروهای مختلف رایج در بدنسازی می­تواند زحمت اجرای تمرینات سخت ورزشی و رعایت رژیم غذایی سلامت را از روی دوش آنها بردارد و در نتیجه خواهند توانست به اصطلاح راه صد ساله را یک شبه طی کنند. به همین سادگی به همین خوشمزگی؟! در جواب این عزیزان باید بگوییم اولا راه صد ساله نیست و اگر از روش های اصولی و علمی استفاده شود بسیار سریع می­توان نتایج ایده آلی کسب کرد و دوما مسئله به این سادگی ها هم نیست که با مصرف چند آمپول و قرص و چربی سوز همه چیز درست شود بلکه برعکس همه چیز خراب می­شود! این را من نمی­گویم بلکه هزاران نفری که (طبق آمار رسمی) هر ساله به دلیل استفاده از داروهای دوپینگی جان خود را از دست می­دهند و هزاران نفر دیگری که دچار انواع عوارض جبران ناپذیر، معلولیت و از کار افتادگی ارگان های مختلف بدن می­شوند گواه این گفته می­باشند.

مصرف دارو­های دوپینگی مانند انواع هورمون ها در افراد مبتدی و تمرین نکرده به دلایلی که در ادامه بیان می­شود علاوه بر اینکه کمک چندانی به افزایش عملکرد و بهبود ظاهر این افراد نمی­کند بلکه می­تواند نتیجه معکوس نیز به همراه داشته باشد.

۱- مصرف داروها در افراد مبتدی باعث بروز آسیب ها و عوارض  بسیار بیشتری در مقایسه با ورزشکاران حرفه ای می­شود. این در حالی است که پیشرفت در قابلیت ها و ظاهر بدنی آنها در اثر مصرف دارو، در مقایسه با ورزشکاران پیشرفته و حرفه ای بسیار کمتر خواهد بود. زیرا بدن آنها هنوز از نظر فیزیولوژیک قابلیت پاسخ دهی مناسب به داروها را کسب نکرده است.

۲- استفاده از داروهای دوپینگی علاوه بر افزایش قابل توجه خطر مرگ و احتمال ایجاد مشکلات جدی سلامتی، با ایجاد عوارضی مانند جوش های نواحی مختلف بدن، ریزش مو، ایجاد ژنیکوماستی و رشد موهای زائد، اختلالات جنسی، مشکلات عصبی، تغییر تن صدا و … باعث از بین رفتن زیبایی های ظاهری مصرف کننده خواهند شد.

۳- مصرف داروهای دوپینگی ممکن است در ماه های اولیه باعث افزایش محدود در قابلیت های جسمانی نظیر حجم و قدرت عضلانی در افراد مبتدی شود ولی در ادامه خیلی زود این روند متوقف و حتی برعکس خواهد شد و دیگر هیچ راه پیشرفتی باقی نخواهد ماند. درست مانند مصرف مواد مخدر!

۴-مشکلات ذهنی و روانی ناشی از مصرف داروها در ورزش بسیار قابل توجه می­باشد و علاوه بر این، داروهای دوپینگی معمولا از نظر روانی به شدت اعتیاد آورند و به دلایل مختلف فرد مصرف کننده معمولا رفته رفته میزان مصرف را افزایش می­دهد که می­تواند مشکلات بسیار جدی سلامتی ایجاد کند.

کلام آخر اینکه برای دست یابی به یک بدن فیتنسی و سالم با عضلات نمایان و تفکیک شده هیچ احتیاجی به مصرف داروهای دوپینگی و چربی سوز و دمنوش های لاغری نمی­باشد و با داشتن یک تغذیه و تمرین حساب شده و اصولی خیلی راحت می­توان به این هدف رسید. حتی اگر صرفا سرعت رسیدن به اندام ایده آل برایتان اهمیت داشته باشد باز هم داروها نخواهند توانست به شما کمک زیادی بکنند و بعد از مدت بسیار کوتاهی حتی باعث بدتر شدن اوضاع و نرسیدن به هدفتان خواهند شد. مانند یک دونده ماراتن که بخواهد چند صد متر اول را با تمام توان خود بدود. او ابتدا احتمالا چند متر از بقیه جلو می­افتد ولی بعد از مدت بسیار کوتاهی قطعا به دلیل خستگی و آسیب از مسابقه کنار می­رود و نمیتواند ۴۰ کیلومتر بعدی مسابقه را ادامه دهد و تبدیل به نفر اول از آخر می ­شود.